Regenboog

Daar liep ik. De zon in mijn rug. Wat wolken aan de verder blauwe hemel. Er was regen voorspeld, maar tot nu toe bleef het gelukkig droog. Ineens zag ik hem: de regenboog. Hij was er volgens mij al nog voordat het regende. Ineens zag ik nog wat: waar de boog normaal helemaal rond loopt, stopte hij nu ineens. Als ik zag dat een regenboog stopte, of niet meer zichtbaar was, was dat omdat er een wolk voor zat. Tenminste, zo dacht ik altijd. Maar deze boog stopte niet of was niet onzichtbaar door een wolk. Deze stopte midden in het blauw:

 

Hoe bijzonder.

 

Een boog in de wolken als teken van trouw,
staat boven mijn leven, zegt: Ik ben bij jou!
In tijden van vreugde, maar ook van verdriet,
ben ik bij U veilig, U die mij ziet.

 

De regenboog is het teken van het verbond tussen God en alle levende wezens op aarde. God Die trouw belooft. God Die altijd bij ons is en bij ons blijft. Het lied hierboven zingt erover. Het is bekend en geliefd onder veel christenen. Prachtig om je aan op te trekken.

 

Deze boog die ik zag, stopte zomaar. Tenminste, hij was voor mij niet meer zichtbaar. Zo kunnen we het ook wel eens bij God ervaren. Is Gods trouw dan nu ook gestopt, net als deze boog? Zorgt Hij nog wel voor ons? Is Hij er sowieso nog wel? En waar is Hij dan nu? Nu er ziekte is, of pijn, of werkloosheid? Nu er vragen zijn, of onduidelijkheid? Nu de bodem onder onze voeten is weggeslagen? Nu alles wankelt? Of de andere kant op: we hebben geen god nodig. Wij kunnen wel voor mezelf zorgen, doppen onze eigen boontjes wel.

Er hoeft maar iets in ons leven te gebeuren en wij kunnen deze vragen hebben. En ik denk dat je ze mag hebben en mag stellen, deze vragen. Heb het er over met elkaar. Maar ga alsjeblieft (ook) naar Diegene Die alles weet en Die je antwoorden kan geven. Lang niet altijd krijgen wij het antwoord dat wij willen horen. Lang niet altijd voelen we ons gehoord. Vaak ook krijgen wij geen concreet antwoord, soms alleen: “Mijn genade is je genoeg”. Wat kan het dan voelen als te weinig, als ‘daar kan ik het niet mee redden’.

Maar Hij is er altijd voor je. Waar wij mensen falen, tekort schieten, niet kunnen of niet willen luisteren, daar is God er wél altijd voor je. Hij faalt niet, Hij schiet niet tekort. Hij wil en zal altijd naar je luisteren. Zoals ik het laatst, vrij vertaald, in een preek hoorde: Jezus stak niet Zijn arm uit en trok ons op uit de ellende. Jezus daalde af naar ons, in onze ellende, en droeg ons er doorheen. God komt naar ons toe in onze nood, voordat Hij ons er uit haalt.

 

Als we middenin een moeilijke situatie zitten, kan het er op lijken dat we het alleen moeten doen, alleen moeten doorstaan. En vaak zien we achteraf dat God er bij was, gedragen heeft, gezorgd heeft. Door ziekte heen, door vragen heen. Soms op heel andere manieren dan wij zelf konden bedenken. Soms door heel andere mensen dan die wij bedacht hadden. Niet altijd komen er antwoorden. Niet altijd komt er een oplossing in de vorm van genezing, goede medicijnen, een nieuwe baan, of wat dan ook maar. En ook daarmee mogen we naar God. Hij laat ons nooit vallen. Hoe je naar God toe gaat? Spreek je uit, met woorden, met zuchten, met schreeuwen, met kloppen, met kleuren, met tranen. Hij verwelkomt je zoals je bent. Je hoeft niet eerst al je emoties in bedwang te hebben. Je hoeft het niet eerst goed kunnen verwoorden. Je hoeft niet allerlei oplossingen aandragen. Maar kom. Kom bij Hem. Het is het beste wat er is: in Zijn nabijheid zijn.

 

De boog brak af in de blauwe lucht, was niet meer zichtbaar. Maar God blijft. De regenboog was er al nog voordat het regende. God was er al, Zijn trouw was er al nog voordat het begon te regenen. Ik hoop dat je dat mag gaan zien, voor het eerst of opnieuw: God Die er was, er is en er altijd zal zijn. Ook voor jou.