Je bent geliefd

Stel je eens een baby’tje voor. Nog maar pasgeboren. En zo vaak al geliefd. Meteen vanaf de start. Of eerder al, toen het nog in de buik bij mama zat. Zo’n baby’tje heeft niets gedaan, niets gepresteerd. En toch is het al geliefd. Door zijn vader, zijn moeder en door andere familie.

Dat is tenminste het ideaalbeeld. 

Er zijn ook kindjes die niet geliefd zijn. Er zijn situaties dat je pas later van je kindje kunt of bent gaan houden, om wat voor reden dan ook.

Hoe jong of oud je ook bent, ook jij mag je geliefd weten. Zoals in de ideale situatie al van een kindje gehouden wordt nog voor het geboren is. En je hoeft er niets voor doen, niets voor presteren. Je hoeft niet goed te kunnen leren, niet te kunnen praten, niet een baan te hebben, niet te kunnen lopen. Je hoeft niet een bepaalde leeftijd bereiken, of een bepaalde status. Je hoeft niet een relatie te hebben. Je hoeft niet……. vul maar in. Je hoeft niets om tóch geliefd te zijn. Fantasie zeg je? Ideaalbeeld, maar niet realistisch?

Ook jij bent geliefd. Nog voordat je bestond. Nog voordat iemand kon weten van jouw bestaan, was je al geliefd. Hoe dan? Door wie dan?

Je bent geliefd. Geliefd door de Vader in de Hemel. God Die alles maakte, jouw leven bedacht en gewild heeft. Die ook jou maakte. Jou een plek gaf in zijn wereld. Goedkope praatjes? Bepaald niet. Het kostte Jezus zelfs het leven. Hij stierf om jouw leven te redden. Misschien is je leven niet altijd gemakkelijk. Heb je vragen, óók of misschien wel juist over de zin van het leven. De zin van jouw leven. Misschien denk je dat de wereld beter af is zonder jou. Ook als je niet (meer) beseft dat je geliefd bent, ben je het toch. Je bent geliefd. Voor altijd.

 

Omdat God van jou houdt, probeer ik ook van jou te houden. Dat gaat met vallen en opstaan, met struikelen en doorgaan. Soms gaat het heel gemakkelijk en bijna vanzelf, soms is het een strijd en alles daar tussenin. Ongemerkt verbinden wij er soms voorwaarden aan om iemand lief te hebben: hij moet wel……. zij moet niet…… Mijn liefde is niet volmaakt, geen liefde van een mens is volmaakt. Maar we mogen steeds putten uit de Bron: God zelf.

 

Vriendschappen zijn waardevol. Liefhebben is waardevol. Voor ‘gever’ en ‘ontvanger’.

Een baby ziet er vaak lief uit. Soms vinden we iemand onaantrekkelijk, zonder reden. En toch: God houdt van alle mensen. Daarom mogen wij dat vandaag ook doen.

Zullen we proberen vandaag een beetje meer van iemand te (gaan) houden? En dat ook uit te spreken naar hem of haar? Met woorden of met de dingen die je doet? Ik dank God voor jou in mijn leven en ik dank God voor Zijn liefde. Want alleen door Zijn liefde, mogen en kunnen wij ook liefhebben.