Wie zegt dat het land kleurloos is?
Grijs, bruin, groen
in elk seizoen
soms wat donkerder, soms wat lichter
steeds is het zicht er
op die kleuren:
Wie zegt dat het land kleurloos is?
Grijs, bruin, groen
in elk seizoen
soms wat donkerder, soms wat lichter
steeds is het zicht er
op die kleuren:
Zaterdagmiddag was ik weer eens aan de wandel. Daar was deze week niet zoveel van gekomen. Nu had ik weer de rust om er op uit te gaan en om mij heen te kijken. Een andere reden voor de wandeling was om mijn nieuwe wandelschoenen in te lopen. De eerste kilometers van hopelijk vele.
Ruim een week
geleden had ik mijn eerste zwaluw van dit jaar gezien. Vandaag liep ik door een
natuurgebiedje en daar vlogen ze ook. Yes. Toen ik de bocht omging, waren er
nog veel meer. Ondanks een (hagel)bui even eerder, vlogen ze af en aan. Ze
vlogen laag en mede door de bewolking die er hing, waren ze goed te zien. Het
was een regelrechte vliegshow die ze gaven. Snelheid maken, even stil hangen
(ik denk vliegjes vangen), weer verder vliegen, zwenken. Het ging sneller dan
ik kan typen of dan jij kan lezen. Prachtig om te zien. Ik heb vol bewondering
staan kijken.
Dit is ‘ik timmer aan de weg’ deel 2. Bij het typen van de titel typte ik per ongeluk 20 in plaats van 2, haha dat is wel heel enthousiast. Het vorige blog heeft een vervolg.
Ik timmer aan de weg. Die zin zingt al een paar weken rond in mijn hoofd. Ik timmer aan de weg… en wil dat met deze blogpost laten zien, in de openbaarheid brengen voor zover het dat nog niet is.
Toen de wereld wit was
ongerept
zonder
sporen
verstild
te
zien
de
blauwe lucht
te
horen
de
diepe zucht
leven