Afscheid

Wat doe je als twee kerkgemeenten samengaan? Dan gebeurt er van alles, teveel om op te noemen. Wat daarbij kán horen is de keuze voor 1 kerk. En dat is wat er in mijn kerkgemeente gebeurde.  Sinds 1 juli zijn we samen officieel één gemeente en houden we alle diensten in één kerkgebouw, namelijk ‘Kabzeël’. Zodoende hadden we op 14 juli de laatste kerkdienst in de kerk die zijn deuren sluit. Na ruim 50 jaar, dat zijn heel wat diensten, heel wat gebeden, heel wat liederen en psalmen die er gezongen zijn. Van die 50 jaar heb ik er bijna 15 jaar gekerkt. Ik schreef er een gedicht over, wat ik in de dienst heb voorgelezen.

Een kerk, een kerkgebouw: mensenwerk, maar toch ook allereerst en vooral Gods werk.

 

Iemand zei later: er zat heel veel in, maar ik miste nog de liefde. Want hier hebben mijn vriend en ik elkaar leren kennen. Dus speciaal voor jullie: 

 

hier zag jij mij staan, 

hoorde ik je naam, 

wilde ik je -uiteindelijk- niet laten gaan.

Hier is de liefde, 

hier is geluk,

'later' begint hier 

dat is wat ik deze dag vier. 

Die herinnering aan ons gaat nooit stuk.

 

 

En dan nu het gedicht zoals ik dat tijdens de afscheidsdienst heb voorgelezen:

 

Hier is geloofd,

hier is beloofd,

hier is gedankt en geprezen,

gezongen, gelezen,

hier is beleden,

geleden,

hier is overtreden,

hier is vergeven.

 

Hier is gezegend,

gebeden,

aanbeden.

 

Hier is gepreekt,

hier is gesmeekt,

gesproken en gefluisterd,

gezwegen en geluisterd,

hier is verzwegen,

hier is verkondigd,

en hier is ook gezondigd.

 

Hier is geknutseld,

gespeeld,

onderwezen,

hier mochten we kind wezen,

hier is van alles georganiseerd

wat ons over samen-leven en leven met God leert.

 

Hier is gedoopt,

gerouwd,

getrouwd,

vertrouwd,

hier is beloofd

en zijn beloften verbroken.

 

hier is gegeven

hier is ontvangen

dragende handen

wijd-open armen

hier is -met een oud woord- erbarmen

hier is warmte

hier is soms ook kilte

stilte

hier mag je zijn, hier mag je komen zonder filter

 

Hier was niet alles goed

maar laten we ons laten reinigen met Jezus’ bloed.

Hier is het brood gebroken

hier is de wijn vergoten

want God breekt niet Zijn woord

Hij nodigt je uit: kom, eet, drink en geloof

 

hier is een hart dat naar jou uitgaat

het hart van God

 

dit kerkgebouw, de Hoeksteenkerk

zoveel jaren het kloppend hart van ons gemeenteleven

en nu… het hart verhuist

maar heel de aarde is Zijn thuis

God blijft Zijn kinderen trouw.

Zag je hier Zijn zorg voor jou?

Hij gaat mee,

naar Kabzeël,

naar Het Lichtbaken

of waar je ook je onderkomen zoekt

Hij blijft te vinden, waar je Hem ook aanroept.

 

Hier was en is God aan het werk,

bouwt ook nu voortdurend Zijn kerk,

wil jij meebouwen?

Waar we ook kerk zijn, laten we daar onze Vader prijzen

Christus Jezus onze Hoeksteen eer bewijzen

ons door de Heilige Geest de richting laten wijzen

‘Kabzeël’ betekent: God verzamelt.

Laat het een plaats mogen zijn waar -ook door ieder van ons- van God wordt verteld.