1e Advent

1e Advent: Jezus is het Licht voor de wereld.

Jezus zegt: ‘Ik ben het Licht voor de wereld. Als je mij volgt, leef je niet meer in het donker. Dan hoor je bij het licht dat leven geeft’. Johannes 8:12

Het is donker, je ziet helemaal niets

Hoor, een stem, Jezus zegt iets:

Ik ben het Licht

volg Mij, dan heb je altijd goed zicht.

Ik wil het zien

 

Ik wil het zien

en ik wil wegkijken.

Ik wil het horen

en ik wil mijn oren dichtstoppen.

Ik wil erbij zijn

en ik wil me afsluiten.

Ik ben bang wat te missen

en ik ben bang voor wat ik te zien krijg.

 

Ik wil toekijken

als een kat uit de boom

verstopt, zonder rol, 

zonder opgemerkt te worden.

 

Ik wil horen

zonder dat iemand weet

dat ik er ben.

 

Ik wil herkenning vinden,

zonder dat altijd te delen.

 

Maar dat alles is zo koud, zo kil,

zo alleen, zo vervelend.

 

Ik wil erbij zijn, meemaken wat jou blij maakt

maar ik vrees het moment dat het mij te hard raakt.

Ik wil mee-leven,

maar soms voelt dat meer als over-leven.

 

Soms kom ik tevoorschijn

mijn angst en voorbehoud voorbij

soms trek ik me terug

wenste ik alles achter de rug.

 

Ja ik wil naar buiten

en ja ik wil ook hier blijven.

Ik wil het niet onderdrukken

maar ook niet overdrijven.

 

Wat zal ik kiezen?

Wil ik wel een keuze maken?

of steek ik mijn hoofd in het zand

want dan kan niets mij raken?

 

Misschien van allebei een beetje

want, lieve ik, weet je:

al die sociale media

en al die kijk-hoe-blij-wij-zijn-reclames

ze kunnen je zo heen en weer slingeren

tussen hopen, wensen, afschuw, kippevel,

ze kunnen je laten genieten en je laten huilen,

maar vertrouw dat je altijd, met alles, bij Vader mag schuilen!

Kan het zo blijven?

 

Oh jongens, kan het zo blijven? zeg ik zachtjes tegen mijzelf tijdens een vroege wandeling. De koude lucht, die zelfs een beetje pijn doet aan mijn gezicht. De wolkjes die ik blaas als ik uitadem. De vorst die zich laat zien. Allerlei vogels die van zich laten horen, niet al te luidruchtig. Ganzen die overvliegen. De oranje lucht, waar straks de zon op komt.

Kan het zo blijven? Die rust. Die stilte. Geluiden die er wel zijn, maar die ik langs me heen laat glijden. Een fijne, kalme start van de dag.

Kan het zo blijven? Dit hele seizoen, tot aan het voorjaar? Zo vind ik het najaar en de winter wel fijn.

Die lucht, die ruimte, dat land, dat water, die zon... genieten

Ik gaf de camera opdracht creatieve foto's te maken, dit was er 1 van

Al nieuwe knoppen aan de bomen, terwijl het oude blad er nog aan zit

Dankdag

Kan ik wel danken?

Wil ik wel danken?

De wereld schreeuwt zo vaak van niet:

zoveel leed, zoveel verdriet.

 

Kan ik wel danken? 

Wil ik wel danken? 

’t Eigen hart schreeuwt zo vaak van niet:

zoveel zeer, zoveel failliet.

 

Kan ik wel danken? 

Wil ik wel danken?

Of zal ik dit jaar overslaan?

Dat zal Hij toch wel verstaan?

 

Ik kan wél danken.

Ik wil wél danken.

Maar alleen als U mij helpt, Heer

is er dank die resoneert.

 

Richt mijn blik omhoog,

leer mij zien Uw boog

van trouw en zorg in mijn leven

ik mag mij overgeven.

 

Wat er ook gebeurt

hoe men schreeuwt en treurt

hoe ik word geleefd, meegesleurd

ik geloof: U huilt en treurt

 

met de wereld mee.

Maar meer nog, U heeft

al recht gedaan en doet dit nog

U, mijn Helper, machtig God!

 

Ik kan wél danken

ik wil wél danken.

Zet U zelf mijn loflied maar in

U zij dank, U overwint!