Bemoedigen

Ik wil je bemoedigen, maar ben zo vaak laat met een kaartje. Ik bid een keer voor je, maar daarna vergeet ik het weer. En soms, soms voelt als een te gemakkelijke oplossing om te zeggen: ‘God is erbij’. Dan heb ik maar gemakkelijk praten. Dan lijkt het alsof ik niets hoef te doen en jij wel voldoende hebt aan die tekst. Dan durf ik het kaartje niet te sturen, want misschien kun je wel helemaal niets met die woorden.

Zomerblog: Goudgeel

Goudgeel graan

golft boven de grond

zwaluwen zwenken

en zwieren

alsof er geen narigheid bestond

Zintuigen

ik kijk alsof ik nog nooit graan zag

of een roofvogel

of een aardappelveld

dat in de zon lag

Zomerblog: licht

 

licht

luchtig

zachte bries

 

kalm

koelte

die blies

 

wat

warmte

wat water

 

paars

pastel

kleurt de lucht

 

vogel

fluit

in zijn vlucht

 

maar ook

onweer

zomerstorm

 

ontlading

is enorm

 

daar

donder

kleddernat

 

daar

dreiging

onderschat

 

lang

de dag

 

kort

de nacht

 

leef

slomer

leef de zomer

Vakantie?

Daar sta je. Voor het laatst.

Dit is de afronding. Je glimlacht. Haalt opgelucht adem. Of klinkt er ook een zucht in door? Een zucht van: en nu? Het is de laatste dag van dit schooljaar. Straks als je kind naar buiten komt, hebben jullie vakantie. Zes weken lang geen wekker. Zes weken lang geen haast. Zes weken lang geen: ik wil niet naar school. En ook: zes weken lang geen ritme, of een minder strak ritme. Zes weken lang je kind thuis. Zes weken lang ‘mag ik …?’. De hele dag.

Fotorondje: mijn favorieten van juni

Tijd voor weer een fotoblogje. 

Het is weer een nieuwe maand, dus ik bedacht dat het misschien leuk is om wat favoriete foto's van de afgelopen maand te laten zien. Wie weet komt er binnenkort nog zo'n blogje, want dit is nog lang niet alles...   

Het zijn foto's van dichtbij huis, soms zelfs gewoon in de tuin. Mooie dingen, zomaar tegengekomen of soms bewust opgezocht. Juni was een maand van mooie wandelingen. Af en toe al heel vroeg 's morgens op pad, zoals bij de fazant en de haas. Heerlijk vind ik dat. Niet dat ik zo vroeg mijn bed uit 'moet'. Maar wel dat vroege buiten zijn, als de vogels je wakker fluiten, de zon langzaam opkomt. Als ik dan thuis kom, is de dag voor een ander net begonnen. Oftewel: om 8 uur 's morgens al weer terug zijn en er al 10 km op hebben zitten. 

Geniet mee met dit fotorondje, ik hoor graag wat je er van vindt! 

Al vaak gehoord, nu ook eindelijk gezien 

In de ideale situatie haal je alle in de weg staande grassprieten weg,

 maar ja, dat kan natuurlijk niet...

Puur natuur, deze mooie blauwe kleur!

Er was net een bootje voorbij gevaren. 

Ik vond het wel leuk om de golf te 'vangen' 

die er achteraan kwam.

Rozemarijn in bloei