Glijbaan

 

lichtvoetig

lichtvoetig

ik wil

luchtig

lichtvoetig

leven

vandaag

 

ik kies

zomerbries

zuchtje wind

zonnekind

zomaar

 

de groeten aan mijn denkhoofd

want ik schakel je even uit

en neem een besluit

vandaag denk ik vrolijk - beloofd

 

en als mijn voornemens smelten

- als sneeuw voor de zon -

neem me onder Uw hoede

dan heb ik bodem, vaste grond

 

laat

mijn lied

zweven

naar omhoog

 

laat

mijn dank

stijgen

naar Uw troon

 

laat

mij leven

bij U

op adem komen

 

vandaag

morgen

elke dag

 

zodat

en

totdat

ik U

ontmoeten mag

Afscheid

Wat doe je als twee kerkgemeenten samengaan? Dan gebeurt er van alles, teveel om op te noemen. Wat daarbij kán horen is de keuze voor 1 kerk. En dat is wat er in mijn kerkgemeente gebeurde.  Sinds 1 juli zijn we samen officieel één gemeente en houden we alle diensten in één kerkgebouw, namelijk ‘Kabzeël’. Zodoende hadden we op 14 juli de laatste kerkdienst in de kerk die zijn deuren sluit. Na ruim 50 jaar, dat zijn heel wat diensten, heel wat gebeden, heel wat liederen en psalmen die er gezongen zijn. Van die 50 jaar heb ik er bijna 15 jaar gekerkt. Ik schreef er een gedicht over, wat ik in de dienst heb voorgelezen.

Een kerk, een kerkgebouw: mensenwerk, maar toch ook allereerst en vooral Gods werk.