Proeven

Proef en geniet de goedheid van de Heer,

gelukkig de mens die bij Hem schuilt.

Psalm 34:9

 

Let op: van dit stukje kun je trek krijgen.

 

Zaterdagavond. Je zit op de bank. Een mooie film of een spannende serie aan. Je pakt wat chips of ander lekkers. En onder het kijken eet je het op. Bijna gedachteloos.  Als het bakje leeg is, vraag je je af of dat wel klopt. Zat er dan zo weinig in? Je had je aandacht vermoedelijk bij de film, niet bij wat je at. Heb je wel goed geproefd? Geproefd wat je at, hoe het smaakte? Was het wel lekker of at je om maar op iets te kauwen tijdens die spannende serie?

Of nog zoiets: ontbijten met de krant op tafel. Heerlijk op een vrije ochtend. Je leest het nieuws, laat tot je doordringen wat er staat. Ondertussen eet je je ontbijt op. Vaak heb je snel daarna weer trek, omdat je hersenen minder goed geregistreerd hebben dat je gegeten hebt. Want je had je aandacht ook bij de krant met z’n interessante artikelen.

 

Proeven wij wat we eten? Eten we met volle aandacht? Of moet het snel en tussen de bedrijven door? Hebben we nog tijd, nemen we nog tijd om te eten? Bij een maaltijd draait het om het eten - logisch zul je zeggen. Maar door allerlei afleiding en drukte wordt een maaltijd tegenwoordig vaak een ‘tussendoortje’. Het wordt bijzaak.

 

Proef en geniet de goedheid van de Heer. Aan die zin uit Psalm 34 moest ik regelmatig denken de laatste weken. Net als bij een echte maaltijd ook hier de vraag: proeven wij wel? Proeven wij wat we eten? Proeven wij en genieten wij de goedheid van de Heer? Of hebben we van alles anders op ons bordje, letterlijk of figuurlijk, waardoor die goedheid op de achtergrond raakt? Of zelfs helemaal verdrongen wordt? Proeven wij wel? Of gaan we eraan voorbij? Zijn we eraan gewend dat het er is? Denken we er misschien zelfs recht op te hebben? Er is veel aan de hand, in de wereld en misschien ook wel in onze persoonlijke levens. De moeilijke, verdrietige zaken kunnen ons helemaal opslokken. Kunnen onze aandacht afleiden van andere zaken. Ook afleiden van God en van Zijn goedheid.

 

Persoonlijk vind ik het moeilijk om, als iets mij bezighoudt, mij te blijven richten op God. Ik kan overspoeld worden met indrukken, gedachten, overtuigingen. Gedachten en overtuigingen die lang niet altijd waar zijn, maar die mij naar beneden trekken. Dan ligt er veel op mijn bordje en zie en proef ik lang niet altijd Gods goedheid. Omdat die andere dingen zo overheersen.

Hoe mooi, hoe bijzonder en vol genade is het dan dat God zelf naar mij en naar ons toekomt. Zijn goedheid aan ons aanbiedt. Ons uitnodigt aan Zijn tafel: kom, ontvang, proef, luister, leef. Vorige week mochten we bij ons in de kerk weer fysiek het Heilig Avondmaal vieren. Daar werd heel zichtbaar hoe God ons uitnodigt en naar ons toekomt. En voor wie het niet mee vierde, was toch de goedheid van God zichtbaar en hoorbaar. 

 

We mogen steeds meer leren om te proeven en te genieten van de goedheid van de Heer. Niet alleen tijdens het Heilig Avondmaal, niet alleen op zondag, maar elke dag. Proeven en genieten. Voor mij betekent dat je er bewust van zijn. Bewust van Gods aanwezigheid en zorg, al lijkt Hij soms zo ver weg. Al vragen we ons misschien wel af óf Hij wel bestaat.

 

Proef en geniet de goedheid van de Heer. Daarmee is dit Bijbelvers niet af. Er komt nog iets achteraan: Gelukkig de mens die bij Hem schuilt.

Dat wens ik u en jou toe: dat je bij de Here schuilt en op Hem kunt vertrouwen. Wat er ook op ons bordje ligt, hoe veel of hoe weinig oog we ook voor Hem hebben. Hoe de wereld, hoe ons leven ook op zijn kop kan staan. Bij alle onrust, verdriet, ziekte, onzekerheid. En ook bij alle vreugde, bij al het nieuwe leven, bij alle zonnestralen. Dat we bij Hem onze veiligheid zoeken. Dat het vertrouwen op de Heer de basis onder ons leven mag zijn. Een vaste grond. Gelukkig de mens die bij Hem schuilt. Hangt het dan van ons zelf af? Moeten we het dan tóch zelf doen? Ook hier wordt Gods goedheid royaal zichtbaar: de Heilige Geest wil ons helpen. Helpen geloven, hopen, liefhebben door Zijn kracht.

 

Als je rustig en met aandacht eet, schijnt dit beter te zijn voor je lichaam. Je krijgt minder snel weer trek en zult ook minder gauw gaan snacken.

Als we, met Gods hulp, gericht zijn op Zijn goedheid, daarvan proeven en genieten, dan krijgen andere zaken minder vat op ons. Mogen we ons op Hem richten, bij Hem schuilen en worden andere dingen bijzaak. Hij voedt ons en vult onze beker, ja onze beker vloeit over.