De lente begint in de winter

‘De lente begint in de winter’. Die titel zag ik eens staan op de cover van een tijdschrift. Het was het tijdschrift van de Vogelbescherming. Of ik het artikel gelezen heb, weet ik niet meer. Het zal er vast over zijn gegaan dat bosuilen al in de winter een nest bouwen en eieren leggen. Dat er vogels zijn die bij vorst al ‘denken’ aan een nestje en het voorjaar. In de winter treffen ze al voorbereidingen, zodat de lente ook los kan barsten als het volgens de kalender lente is. 

 

De titel trof me. De lente begint al, terwijl het nog winter is. Lente: leven. Nieuw leven vaak, denk aan al die jonge vogeltjes die uit het ei kruipen. Vernieuwd leven ook. En dat terwijl het nog winter is. Winter: de natuur is in rust. Het is koud. Soms is er vorst, of sneeuw. Vaak regent het. Of is het “alleen maar” bewolkt. Grijs. Somber.

 

Laatst dacht ik er weer eens over na, dat de lente begint in de winter. Het trof me. En in plaats van er voor weg te lopen, heel hard te denken aan de lente, dacht ik na over wat dat ‘winter’ dan voor mij is. Wat mij zo raakt, zo bezighoudt of zelfs vastgeklemd houdt. Hoe kaal het soms is, hoe grijs. Op dat moment liep ik buiten. Hardop benoemde ik wat voor mij winter is. En dan niet alleen dingen uit het seizoen zelf, maar ook dingen uit mijn leven. Concrete gebeurtenissen, gevoelens, gedachten, ik noemde ze hardop terwijl de tranen in mijn ogen prikten. Wat was het goed om het er te laten zijn. Moeilijk, maar goed. En toen, toen ging de winter langzaam over naar de lente. Alle ‘winter’ was er nog en toch was er ook ‘lente’. Rust, moed om verder te gaan, hoop dat de ’winter’ over gaat.

 

De lente begint in de winter. Dat is niet per sé een christelijke uitspraak. Toch put ik er hoop uit en moed. En ik geloof dat juist onze Heer weet van de seizoenen. Hij heeft ze zelf gemaakt, zou Hij dan ook niet weten wat het inhoudt? Laatst ging het in de kerkdienst over de menswording van de Here Jezus. Juist doordat Hij mens werd, kon Hij met alle menselijke gevoelens meeleven. Hij was boos, verdrietig, dankbaar. Hij maakte ziekte en dood van dichtbij mee… en was er Heer over. De Heer Die het leven maakte, leeft het hemelse én het aardse leven. Hij weet wat wij meemaken. Waar wij doorheen gaan. Al de seizoenen die wij ervaren, kent Hij ook. En Hij werkt aan een nieuwe wereld. Niet omdat deze niet goed gemaakt was. Maar omdat Hij de wereld eeuwig goed zal maken. Goed, mooi, volmaakt. Zonder zonde, wraak, verdriet, ziekte, dood, lijden. Zonder hopeloosheid, uitzichtloosheid, eenzaamheid. Of Hij al bezig is met de voorbereidingen? Hij bereidt in elk geval de mensen al voor. U, jou, mij en nog vele miljoenen anderen. Nu zijn er nog al die moeilijke zaken, maar tegelijkertijd geeft Hij ons hoop en uitzicht op Zijn nieuwe wereld. Zijn Koninkrijk. Hij geeft ons moed om aan de slag te gaan en te blijven. De mouwen opstropen, de schoenen aan, aan de slag in Zijn koninkrijk. Werken aan de lente, ja de eeuwige, grote zomer die komen zal. Niet dat wij de komst van Zijn Koninkrijk daarmee kunnen versnellen of vertragen. Maar Hij zet ons wel in. Vraagt onze betrokkenheid, omzien, hoop, liefde. Dat kunnen of willen we niet altijd. We zijn allemaal vervangbare krabbelaars en Gods werk is altijd teamwerk, schreef Gert-Jan Segers laatst. Maar we zijn wel onderweg naar Zijn koninkrijk. Wat een feest zal dat zijn. Wat een leven. Nieuw leven. Vernieuwd leven. Leven met Hem en bij Hem.

 

De komst van de lente kan je nieuwe hoop brengen. Maar misschien bepaalt het u en jou er ook wel bij dat het juist winter is in je leven. In je werk, je gezondheid, je geloof, je (familie)relaties. Het is misschien koud, stil. Misschien zit je vast, als water dat vastgevroren is en geen kant op kan. Laat het er dan maar zijn. Loop er niet voor weg. Deel het als je daar behoefte aan hebt. Met woorden, met klanken, met zuchten, met kleuren, met je vuisten, met lege handen, of wat er ook maar in je op komt. Laat het er zijn. Vooral hoop ik dat je het kunt delen met God en kunt brengen of laten brengen bij het kruis. Jezus, Die het aardse leven volkomen leefde, zal je begrijpen en je er doorheen helpen.

 

Nu is het nog winter. Wat is uw / jouw ‘winter’? Waarop hoop jij voor de lente en voor de eeuwige, grote zomer?

Nog een paar foto's die ik vandaag maakte. IJs:

 

Nieuw leven: