Bijvullen

Op. Leeg. Waardeloos. De pen waarmee ik aan het schrijven ben, is op. Of beter: de inkt is op. Nu kan ik er niets meer mee. 

Op de basisschool kregen we op een gegeven moment een vulpen. Zo’n mooi woord:vul-pen. Als de vulling leeg was, kon je er een nieuwe in doen. Steeds maar weer. De pen kon zo jaren mee.

In het leven kan iemand ook op zijn. Leeg. Opgebrand. Uitgeblust. En zich misschien wel minder waard voelen. Hoe vaak hoor je niet dat iemand overspannen is, een burn-out heeft. Te veel taken had. Zaken die te veel energie kostten, hoe leuk ze ook kunnen zijn.

Ook in het geloof kun je voor je gevoel op zijn. Te lang heb je je ingezet: in de kerk, voor de mensen in je buurt, bij allerlei activiteiten. Misschien voelde je een druk om toch vooral Bijbel te lezen, stille tijd te houden, te bidden. En dan is het op, voel je je leeg. Ben je dan minder waard? Minder dan die broeder die het wel vol kan houden? Minder dan die zuster die wel zoveel ballen in de lucht houdt? Minder dan die kinderen die zo enthousiast zingen over Jezus als de Goede Herder?

Lees mee wat er in de Bijbel staat: Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol en ik houd zo veel van je¹. En ook: Hij (God) geeft de vermoeide kracht, de machteloze geeft Hij macht in overvloed.(…) Maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht². God vult je dus opnieuw. Zoals je een nieuwe vulling in een pen stopt en weer verder kunt met schrijven, zo vult God je met nieuwe kracht en moed. Je bent kostbaar, je bent de moeite waard. Ben je uitgeblust, op, leeg? Roep God om hulp, vraag anderen voor je te bidden, er voor je te zijn. Laat je vullen door Hem, Hij geeft als Enige en Eeuwige goed voedsel. Makkelijk? Nee. De moeite waard? Jazeker. God vult jou, daar kun je en hoef je zelf niets aan meehelpen. Laat je door Hem vullen, daar kun je een eeuwigheid mee vooruit.

¹ Jesaja 43:4                 

² Jesaja 40:29 en 31