Zonsopkomst

Daar zit ik dan. Op de dijk. Vreselijk vroeg. Wachtend op de zon, en hoe die opkomt. Maar voor de zonsopkomst is het al licht in de lucht. Lang voordat de zon er is, heeft hij al invloed. Mooie, warme kleuren zijn er te zien: oranje, roze. Een mooi contrast met de blauwe zee.

Het is eb. Ik hou van eb. Het water trekt zich terug. Sporen en pootafdrukken zijn zichtbaar. Vogels zoeken hun kostje bij elkaar. Sommige stukken vallen droog. De kleur van het water verschilt van plek tot plek. Op sommige plaatsen weerspiegelt de lucht in het water, krijgt het water een gloed over zich.

Vogels vliegen over. Luidruchtig of juist stil. Soms hoor ik alleen hun vleugelslag. Even snel als ze komen, vliegen ze weer weg en komen weer terug. Een haas hupt over de kasseien. Wat doet een haas bij de zee? Er vliegt een vliegtuig hoog over. Zomaar wat dingen die ik óók zie. Ik geniet, dit is zo mooi om mee te maken. Geen andere mensen om me heen. Gewoon hier rustig zitten, kijken, schrijven, mijn gedachten laten gaan. Het is het vroege opstaan meer dan waard. Slapen kan straks wel weer.

De zon zelf zie je nog niet. Maar hij komt, dat is zeker. Heb je ooit meegemaakt dat de zon níét opkwam? Dat het donker bleef? Nee, elke morgen komt hij op en elke avond gaat hij onder. Je ziet hem misschien lang niet altijd. Omdat het regent. Of omdat dikke wolken hem tegenhouden, ook al is het droog. Of je staat met de rug naar de zon toe, waardoor je hem ook niet ziet. Hooguit zie je hem dan als weerspiegeling of als schaduw. Ook figuurlijk kan het donker zijn in je leven. Donkere wolken hangen je boven het hoofd. Of het stormt en stortregent door wat je meemaakt. De zon lijkt mijlen ver weg. Je weet je soms nauwelijks nog te herinneren hoe hij je leven lichter maakte. En je vraagt je af wanneer hij weer komt, óf hij wel weer komt.

Terug naar de dijk. Nu komt de zon toch gauw. De lucht licht nog meer op, de kleuren verdiepen zich. Per minuut is het licht anders, wat zeg ik, bijna per seconde. Gefascineerd kijk ik toe, maak foto’s, zie wat er gebeurt. Daar weer een andere weerspiegeling. Daar vliegt een vogel, eens kijken of ik die in beeld kan vangen. Het verveelt geen moment. De tijd staat stil, en vliegt tegelijkertijd voorbij.

Hier zo in de natuur is geen pauzeknop mogelijk. Een serie of een filmpje kun je pauzeren, omdat er iemand binnen komt, je even wat te drinken wilt halen, of waarom dan ook. Maar dit is alleen maar live. Ook terugspoelen of vooruitkijken kan niet. Je kunt je adem inhouden, op pauze willen klikken, bang als je bent voor wat komen gaat. Of je verheugt je ergens op, wilt de tijd vooruit spoelen, en kunt niet wachten tot het zover is. Je hebt er geen invloed op wanneer de zon opkomt of wanneer hij ondergaat. Je hebt geen invloed op de wolken, of ze komen en of ze je zicht belemmeren. Je kunt kijken of je kunt je terugtrekken.

Het is niet pas mooi als de zon er is. Het is niet pas mooi als we ons doel bereikt hebben, wat voor doel dat dan ook is. Ook de weg er naar toe kan al prachtig zijn. Je ziet een glimp van hoe het straks is. Soms, of misschien wel vaak, is er een lange adem nodig.

De zonsopkomst, het is nu of niet. En als je nu niet kijkt, heb je morgen weer een kans. Want dan komt hij weer.