Stralen

Tijdens het eten koken kijk ik uit het raam van de vakantiewoning waar ik op dat moment ben. Een ander huis, een andere omgeving, een ander uitzicht. Ik kan de zon zien ondergaan. De lucht krijgt mooie kleuren: rood, roze, oranje. Altijd bijzonder om te zien.

Hoe het precies komt dat de lucht verkleurt als de zon opkomt of ondergaat, weet ik niet. Het zal vast te verklaren zijn vanuit de natuurkunde, meteorologie of andere wetenschappen, maar daar heb ik geen kaas van gegeten. Ondanks dat ik het niet snap, kan ik het wel bewonderen en er van genieten.

Wel weet ik Wie dit gemaakt heeft, Wie dit Zelf bedacht heeft.

 

De zon gaat ver weg onder. Maar de wolken verkleuren hier vlak boven mijn hoofd. Nou ja, niet letterlijk vlak boven mijn hoofd natuurlijk, maar zo lijkt het wel. Zoveel invloed heeft de zon. De afstand tussen de aarde en de zon is miljoenen kilometers. Het duurt ongeveer 8 minuten voordat een zonnestraal de aarde bereikt, las ik op internet. De zon is zó krachtig, dat wij hier op aarde warm worden als de zon schijnt.

 

Dat de zon zo ver weg staat en toch hier dichtbij invloed heeft, doet me denken aan liefde, Gods liefde. God Die zo ver weg is en tegelijk dichtbij wil zijn. In ons wil wonen. Hij blijft niet op afstand, maar verspreidt Zijn woorden en Zijn daden over heel de aarde. Zijn invloed is groot. Zonder Hem had de wereld niet bestaan, zonder Hem hadden wij niet geleefd. Zijn liefde straalt op ons, zoals het zonlicht op de wolken straalt. Die liefde mogen wij weerkaatsen en doorgeven.  God is met Zijn liefde altijd dichtbij. Hij heeft geen last van vertraging, zoals het zonlicht wel last heeft van vertraging. Willen we Zijn liefde ook zien? Of kijken we weg? Omdat het ongemakkelijk is, we het niet eerlijk vinden, of omdat we vinden dat we Zijn liefde niet verdiend hebben.

 

Nee, verdiend hebben we Gods liefde niet. Maar we hebben desondanks Zijn liefde wél gekregen.

Hoe groot die liefde is? Hoe groot Gods liefde is voor u, voor jou, voor mij, voor alle mensen? Kijk in gedachten naar het kruis op Golgotha. Daar hing een Man, de Zoon van God. Hij spreidde zijn armen, zoveel houdt Hij van jou, en stierf. Uit liefde. Satan had macht, maar niet zoveel macht dat Hij Jezus kon vasthouden. Jezus stierf én stond weer op. Jezus overwinnaar! Zover reikt Gods macht dat Hij ook over de dood regeert. Zover reikt Gods kracht en liefde dat ook vandaag nog mensen tot geloof gekomen. We zullen hier op aarde nooit volledig kunnen begrijpen hoe groot Gods liefde is. Maar we mogen het wél ontvangen. Ontvangen en weer doorgeven.

 

De zon heeft invloed op het leven hier op aarde. Zonder het licht van de zon is er geen leven mogelijk. Zonder het licht en de liefde van God kunnen wij niet leven. Laten we daarom het echte Leven bij God zoeken, Hij wil het ons geven.

 

Ik sluit af met een lied uit het nieuwe Liedboek, lied 634.

 

U zij de glorie, opgestane Heer,

U zij de victorie, U zij alle eer!

Alle mens’lijk lijden hebt Gij ondergaan

om ons te bevrijden tot een nieuw bestaan:

U zij de glorie, opgestane Heer,

U zij de victorie, U zij alle eer!

 

Licht moge stralen in de duisternis,

nieuwe vrede dalen waar geen hoop meer is.

Geef ons dan te leven in het nieuwe licht,

wil het woord ons geven dat hier vrede sticht:

U zij de glorie, opgestane Heer,

U zij de victorie, U zij alle eer!