Yes, een blog

Hoewel ik de laatste tijd niet zoveel schrijf en niet zoveel foto’s plaats op mijn blog, vond ik dat er vandaag toch wel een artikel moest komen. Niet omdat het te lang geleden was, niet omdat jullie er om vroegen. En toch schoof ik achter de laptop. Toch zomaar vandaag op een doordeweekse dag een nieuw blog online. Waarom? Dat vertel ik verderop in dit blog.

Ken je een binaire puzzel? Die doe ik de laatste tijd nogal eens. Op het internet of in een puzzelboekje kun je ze wel vinden. Een binaire puzzel is een puzzel waarbij je nulletjes en eentjes in moet vullen. Er mogen niet meer dan 2 dezelfde tekens naast elkaar of boven elkaar staan. “Eenlingen” mogen wel. In elke rij moeten evenveel nulletjes als eentjes komen te staan. De makers hebben een paar getallen op hun plek gezet, de rest mag jij invullen. Staat er bijvoorbeeld 0  .  0 dan weet je dat op de punt een 1 moet staan, want drie dezelfde tekens achter elkaar mag niet. Dan krijg je bijvoorbeeld dit rijtje:  

0  1  0  0  1  1  0  1. Naast nulletjes en eentjes kan het ook met gekleurde blokjes, bijvoorbeeld rode en blauwe. Dan kan een puzzel er zo uit zien:

Mijn leven lijkt de laatste tijd wel een beetje op zo’n binaire puzzel. Ik beeld me in dat de rode blokjes inspanning voorstellen en de blauwe blokjes ontspanning. Maar rood en blauw, inspanning en ontspanning, zijn niet in balans. Druk op het werk, zaken waar ik me verantwoordelijk voor voel en die ik goed wil doen, niet zo goed in mijn vel zitten: het zijn allemaal rode blokjes inspanning. Het is veel, de rode blokjes overheersen.

In een puzzel is het simpel, tussen twee rode blokjes moet gewoon een blauw blokje komen te staan. In het leven is het niet zo simpel. Soms heb je geen keuze, want er moet iets afgemaakt worden. Soms neem ik zelf de verantwoordelijkheid voor iets, terwijl dat niet altijd hoeft. Ik ben niet de enige die dingen kan of moet doen, anderen kunnen dat ook. Dat ik single ben en er thuis alleen voor sta, helpt bepaald niet mee. Praktisch vind ik dat lastig: na een werkdag zelf koken en afwassen en opruimen. En morgen weer en overmorgen. In mijn hoofd vind ik het ook lastig: wie zorgt voor mij, wie zegt er ik help je even,  hoe / waar / bij wie kan ik mijn ei kwijt?

En eerlijk: de missende partner is ook niet chagrijnig. De missende partner maakt ook geen dingen kwijt in huis. Als ik iets kwijt ben, is het mijn eigen schuld. Als het netjes is, blijft het in principe netjes. Dus het heeft ook voordelen om single te zijn, net zoals het hebben van een relatie ook voor- en nadelen heeft. Dat weet ik in theorie wel, en toch struggle ik er (weer) mee. 

Ik zoek manieren om weer wat meer in evenwicht te komen. Om de rode blokjes niet te veel te laten overheersen. Soms ga ik actief opzoek naar de blauwe blokjes, naar ontspanning. Wandelen. Foto’s maken. Zingen. Iets met mijn handen doen. Afleiding zoeken. Mijn hart luchten bij anderen. Een kop thee met een muziekje. Op zoek naar God. Allemaal dingen die me kunnen helpen, die ik zelf moet opzoeken, die ik meer wil ontdekken. Actief, eropuit, naar buiten. Door iets te doen of iemand te spreken waar ik mijn volle aandacht bij wil hebben, gaat de aandacht even van mijzelf af.

Ook dit blog is zo’n blauw blokje. Om van me af te schrijven. Om de knoop wat te ontrafelen. De knoop, de warboel die het soms in mijn hoofd is. Niet alles wat ik schrijf, komt online. Niet alles wat ik schrijf, is een samenhangend verhaal. Soms schrijf ik dingen vanuit mezelf, zoals het blog van vandaag. Soms schrijf ik iets met anderen in gedachten: andere mensen of andere omstandigheden. Bekenden en onbekenden lezen mee. Dat is het “risico” en dat is ook het mooie. Ik bereik geen duizenden mensen per keer, maar dat hoeft ook niet. Maar ik heb wel de mogelijkheid om mijn verhalen en gedichten te publiceren, mijn foto’s te laten zien. Ik heb zelf de regie wat ik plaats en wanneer. Vandaag neem ik de vrijheid om je ook wat te vragen: ik wil je vragen, als je gelovig bent, te bidden voor rust en ontspanning. Te bidden voor mij, voor jouzelf, voor anderen om je heen. Te bidden dat Gods waarheid mijn leven, ons leven mag kleuren. Gods waarheid: je bent geliefd, je bent gered, je wordt gedragen. Dat mogen we steeds weer aan elkaar vertellen en dat mag ik ook uitdragen via dit blog.

De titel Yes, een blog gaat over dit artikel. Omdat het weer een kans is Gods Licht uit te stralen. De titel gaat ook over mijn blog als geheel. Vandaag bestaat mijn blog, mijn website 2 jaar. Daar hoort zeker een blogartikel bij. Dus daarom zomaar op een doordeweekse dag dit nieuwe blogartikel online. Hopelijk nog lang niet de laatste. En wat lekkers hoort er ook bij.

Rode en blauwe blokjes: hopelijk komen ze wat meer in evenwicht. Kleuren ze bij, omdat Gods Licht erover straalt. En weet je, vandaag mix ik het even met een blokje oranje.